تاس بِفتَه بِشکیَه نه بِزِرِنگیَه

مرگ و نابودی بهتر از آبروریزی است.

تاس : ظرف بزرگ از جنس مس، روی و ... که در اینجا با توجّه به «زرنگین» (صدای زنگ مانندی تولید کردن) احتمالاً مس مورد نظر است که صدای زنگ مانندی دارد.

اُنگور مِپا اُنگور اُو وِرمارَه

همان­طور که یک خوشه­ی انگور با تأثیر گرفتن از خوشه­ی رسیده­ی دیگر آب­دار و رسیده می­شود ، عمل یک فرد هم می­تواند موجب تشویق و ترغیب دیگران به آن عمل شود.

هُوچ مُویژی بی دُم نی

هیچ انسانی بی عیب و ایراد نیست.

مرد چُسِنه قَدِ دُویار با ، نُن دِرار با

یعنی برای یک مرد زیبایی ظاهری ارزشمند و مهم نیست بلکه چیزی که ارزشمند است تلاش­گر بودن اوست.

هَلَنگ هَلَنگ ، از دَسِ شیر  اِفتام دسِ پلنگ

هنگامی به کار می­رود که از وضعیّت بدی به وضعیّت بد دیگری یا به وضعیّت بدتری گرفتار شود.

بِرارِ دَرِ جُوال گیر

دوستی که شریک سختی ها نیست. «جوال» نوعی گونی بزرگ است که مخصوص حمل گندم و کاه و . . . بوده است.

یعنی برادری که فقط کار راحت (در جوال گرفتن) را انجام می­دهد و برادرش را در کار سخت (پر کردن جوال و . . .  ) تنها می گذارد.

نمونه ای از کنده کاری های روی سنگ گورهای قدیمی چنار ( با توجه به تصویر شانه سر و . . . احتمالا این سنگ گور متعلق به یک زن بوده است)

با توجه به تصاویر تفنگ و تسبیح و . . .  این سنگ  متعلق به یک مرد است

سنگ چین های باغ ها . . .

چشمه ی راه امامزاده . . .

آن چه از چشمه اسد به جا مانده !

آن چناری که مثل من تنهاست      شاخه هایش ستاره می چیند

دست در دامن غروب زده          خواب صدها شکوفه می بیند

باز بوسید روی نیلوفر         مرد باران که سخت گریان است

مرد شب خون چکان گذر کرده        رد او در افق نمایان است

دختر شمع واژگون گشته           با نفس های مرد هرزه ی باد

ماهی سرخ و تور و ماهی گیر        مادر رود و گریه و فریاد

باز خاکستر شهاب و زمین            آسمان چشمکی به عالم زد

دست های خدا به شهر رسید            سیلی غم به روی آدم زد

باز من ماندم و حکایت تو                 و قلم مثل شمع در دستم

سوخت و شب به انتها نرسید       من به مرگم دوباره دل بستم

شماره ی دوم نشریه ی چرتیک در چنار منتشر شد:

    این شماره ویژه نامه ی داستان است و شامل متن کامل و شرح و توضیح افسانه ی شاه شاه دوست است که در 4 صفحه و 500 نسخه در چنار منتشر شد.

با سپاس ویژه از :  آقایان موسی مرسلی و حسین رستمی (رئیس شورای اسلامی اسدآباد)

 کاش مردمی  که امروز این گونه زباله دانت کرده اند، یادشان بیاید تا همین چند سال پیش چگونه نیازمندت بودند!

شکوه عجیبت را، ای پیر مهربان، از دست نداده ای، هر چند . . .

این تصاویر مربوط به یکی از دو حمام باستانی چنار است. این حمام در محله ی کخاون (کدخداوند) چنار واقع شده است. تا پیش از آغاز به کار حمام عمومی چنار از این حمام استفاده می شد. این حمام خزینه دارد و سنگ مرمر بسیار شفاف و کتیبه داری در سقف بزرگ ترین گنبد آن قرار داشته که به گفته ی اهالی به عنوان آینه استفاده می شده است. امروزه از آن سنگ اطلاعی در دست نیست. سوخت حمام در ابتدای کار آن از گون های کوهی تأمین می شده که در پشت بام حمام انبار می شده اند. هم اکنون به دلیل کوتاهی مردم و مسئولین حمام به یک زباله دان بزرگ تبدیل شده و رو به نابودی نهاده است.