آن چناری که مثل من تنهاست      شاخه هایش ستاره می چیند

دست در دامن غروب زده          خواب صدها شکوفه می بیند

باز بوسید روی نیلوفر         مرد باران که سخت گریان است

مرد شب خون چکان گذر کرده        رد او در افق نمایان است

دختر شمع واژگون گشته           با نفس های مرد هرزه ی باد

ماهی سرخ و تور و ماهی گیر        مادر رود و گریه و فریاد

باز خاکستر شهاب و زمین            آسمان چشمکی به عالم زد

دست های خدا به شهر رسید            سیلی غم به روی آدم زد

باز من ماندم و حکایت تو                 و قلم مثل شمع در دستم

سوخت و شب به انتها نرسید       من به مرگم دوباره دل بستم