سلام خدمت تمامي مسئولين وبلاگ ، ان شاءالله خداوند متعال پاداش تمام زحمتهايتان را چند برابر بدهد.سوالي داشتم از اين متن كه فرموده ايد{عشق به وطن ضرورت است وعشق به ديگري حادثه وعشق به خدا تلفيقي از اين دو مي باشد} سوال اول اين كه حادث بودن عشق به خدا آيا به اين كه انسان فطرتاً خدا جو مي باشد سازگار است؟ 2- عشق به ديگري كه حادث است پس ضرورت ندارد كه ما عاشق اوشويم واينكه {عشق به خدا تلفيقي است} يعني هم ضرورت دارد كه عاشق خدا شويم وهم ضرورت ندارد؟